جمعه نامه یزد

 

بسمه تعالی 

جمعه نامه: «سال دولت و ملت، همدلی و همزبانی» شماره:15

«« عید سعید فطر مبارک باد »»

امام خامنه ای: ملت ایران باید خود را قوی کند 

مقام معظم رهبری:آمریکائیها و انگلیسیها سفارتخانه‌شان مرکز ارتباط با سفلگان ملت بود؛ کسانی که حاضر بودند خودشان را به دشمن بفروشند.

مرگ بر امریکا، مرگ بر انگلیس، مرگ بر اسرائیل

در پی ارسال نامه رئیس‌جمهور در خصوص سند هسته‌ای وین و تبریک این رخداد به رهبر انقلاب، معظم‌له در نامه کوتاهی بر ضرورت بررسی دقیق متن تاکید فرمودند: در صورت تصویب "متن فراهم شده " در مسیر قانونی؛ راه نقض عهد طرف مقابل بسته شود.

 

 

 

جمع‌بندی برجام در انتظار اجرا:

اگر مسیر توافق‌های ژنو و لوزان به حال خود رها می‌شد مدیریت رهبری اعمال نمی‌گشت و انتقاد مصلحانه در دستور کار نخبگان قرار نمی‌گرفت، برجام شانس چندانی برای تبدیل شدن به یک متن متوازن در وین نداشت. 

مهدی محمدی : یکم- به یک روایت دیروز روز پایان 12 سال پرونده هسته‌ای ایران بود. حداقل مذاکره‌کنندگان به ما گفته‌اند که چنین خواهد بود. برای من که در این مدت، حتی یک روز از موضوع هسته‌ای فارغ نبوده‌ام، این روز بسیار مهم است. همین که یک نقطه پایان بر این پرونده حجیم گذاشته شود و بتوان انرژی‌هایی را که تاکنون صرف این موضوع شده، در موضوعاتی دیگر صرف کرد، خود موهبتی مهم و مبارک است. این نقطه پایان، برجام نامیده شده است. یک برنامه جامع برای اقدام مشترک میان ایران و 1+5 که با ضمائم آن بیش از 150 صفحه است. زمانی کم و بیش طولانی لازم است تا همه ابعاد این متن روشن شود و بتوان درباره آن یک داوری بدون ابهام به دست داد اما به اجمال این نکته را می‌توان گفت که استراتژی ویژه مذاکراتی رهبر معظم انقلاب اسلامی به تولید یک متن متوازن منجر شده است. به این سبب، بی‌گمان بر ما فرض است که کوشش تیم مذاکره‌کننده را ارج بنهیم و به آنها خداقوت بگوییم.

 

دوم- همچنانکه سابقه چنین معاهداتی نشان می‌دهد – البته نمونه‌های مشابه برای برجام بسیار اندک است- چالش بزرگ اینگونه متون حین اجرا نمایان می‌شود. به طور کلاسیک این تلقی وجود دارد که اجرای این قبیل توافقات بسیار دشوارتر از تنظیم و امضای آنهاست، بویژه اگر با طرفی چون آمریکا مواجه باشیم که تقریبا حتی یک نمونه قابل ذکر از آنچه بتوان آن را عمل به تعهدات بین‌المللی نامید در کارنامه آن وجود ندارد. مهم‌تر از این، خوب یا بد بودن چنین متونی نیز نه روی کاغذ بلکه در عمل مشخص می‌شود. بنابراین تا زمانی که نوبت به اجرا برسد باید خویشتندار بود.

سوم- گذار از توافقات ژنو و لوزان –که بی‌گمان مصداق توافق بد بودند- به برجام -که در نگاه اول توافقی متوازن است- به سادگی رخ نداده است. این گذار محصول یک طراحی بسیار پیچیده در اموری چون چانه‌زنی، راهبردگذاری مذاکراتی، مدیریت بده بستان، ترسیم خطوط قرمز، مدیریت فضای نقد، لابی‌های چند لایه و دیپلماسی عمومی بوده که جملگی توسط رهبر بصیر انقلاب اسلامی اعمال شده است. این مدیریت، لااقل در یک هفته گذشته از جنس «ورود به جزئیات» بوده است. واقعیت این است که اگر مسیر توافق‌های ژنو و لوزان به حال خود رها می‌شد، این مدیریت اعمال نمی‌شد و انتقاد مصلحانه در دستور کار نخبگان قرار نمی‌گرفت، برجام شانس چندانی برای تبدیل شدن به یک توافق متوازن نداشت. در فرصتی دیگر جزئیات این موضوع را که چگونه این اصلاحات راهبردی و مداخلات تکنیکال، سرنوشت برجام را تغییر داد، خواهیم گفت.

 

چهارم- آنچه رخ داده یک بده بستان است. امور مهمی واگذار شده و البته امتیازهای مهمی هم به دست آمده است. همچنانکه آقای ظریف خود زمانی پیش از این گفته است این چیزی نیست که بنا باشد برای آن سوت و کف زده شود. جامعه بسیار زودتر از آنچه برخی می‌پندارند از هیجان ناشی از اعلان توافق خارج شده و بر دستاوردهای ملموس آن متمرکز خواهد شد. توقعات از توافق هسته‌ای در ماه‌های گذشته به نحو غیرواقعی بالا برده شده و اکنون زمان آن است که همه انرژی‌ها بر تامین یا مدیریت این توقعات متمرکز شود. این حق رهبر معظم انقلاب اسلامی و ملت شریف ایران است که در ازای انعطافی که در واگذاری بخشی از حقوق هسته‌ای خود انجام داده‌اند، ببینند که دولت نیز اولویت‌های خود را بر اولویت‌های مردم منطبق کرده و بر ترجمه توافق به رفاه تمرکز کرده است. دوران پسا‌توافق، دوران مسئولیت‌پذیری، سختکوشی و قدرشناسی است. این دوران هم‌اکنون آغاز شده و خیلی زود ماه عسل خویش را سپری خواهد کرد.

پنجم- و واپسین نکته اینکه درباره هدف‌های آمریکا در دوران پسا‌توافق نباید ساده‌اندیش بود و به برنامه‌ای که برای اثرگذاری بر محیط‌های سیاست داخلی، هسته‌ای، امنیت ملی و منطقه‌ای طراحی و اجرای برخی از آنها را هم آغاز کرده، بی‌توجهی کرد. اهداف آمریکا در مرحله پساتوافق لزوما همان چیزهایی نیست که در متن برجام نوشته شده یا ظاهرا به نظر می‌رسد. چالش راهبردی اکنون این است که برجام و سرمایه‌های سیاسی و اجتماعی ناشی از اجرای آن در مسیر کدام هدف هزینه خواهد شد؟ نهایی شدن برجام محصول یک سلسله محاسبات استراتژیک است؛ هم در ایران و هم در آمریکا. در طرف ایرانی شاید یک استراتژی مذاکراتی متفاوت، می‌توانست متنی متفاوت هم خلق کند. بحث درباره استراتژی مذاکراتی تیم ایرانی و بدیل‌های آن فعلا اولویت ما نیست اما درباره آنچه آمریکایی‌ها در سردارند باید به اندازه کافی وقت گذاشت و اندیشید. آمریکا می‌خواهد برجام را سکویی برای پرش به سمت کدام اهداف کند؟ این سوال بویژه در شرایطی اهمیت می‌یابد که توجه کنیم به دلایل متنوع آمریکا چاره‌ای جز توافق با ایران نداشت و گزینه‌های غیر دیپلماتیک آن بسیار محدودتر و ناکارآمدتر از چیزی بود که ادعا می‌کرد. اساسا یکی از مهم‌ترین عواملی که به حصول توازن نسبی در متن برجام انجامیده، همین خالی بودن دست آمریکا، نیاز آن به توافق و هوشمندی مذاکراتی در استفاده از این نقطه ضعف بوده است. اکنون آمریکایی‌ها می‌خواهند برجام را به یک گزینه برای خود تبدیل کرده و با آن سبد خالی شده گزینه‌های خود را رونق ببخشند. متقابلا نظام جمهوری اسلامی نیز در این اندیشه است که برجام را به بخشی از پیکربندی راهبردی خویش در حوزه‌های اقتصادی، سیاست داخلی، منطقه‌ای و بین‌ا‌لمللی بدل کند. در سطح استراتژیک پرسش اصلی این است: در میان‌مدت، برجام گزینه کیست و در سبد کدام طرف خواهد نشست؟                   وطن امروز 24/4/94

 

گزیده گزارش خبری تحلیلی کیهان از سند وین

180 درجه اختلاف دو روایت از یک توافق

ظهر دیروز رسانه های داخلی متنی را از قول وزارت امور خارجه کشورمان منتشر کردند که به نوعی می توان آن را فکت شیت ایرانی توافق دانست. محتوای این متن چنان بود که گویا تمام خطوط قرمز هسته ای کشورمان رعایت شده و توافقی برد-باخت به نفع ایران شکل گرفته است! اما انتشار متن اصلی نشان داد واقعیت های موجود چیز دیگری است که از جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد: - رفع تحریم ها یکباره نبوده و تدریجی است. - تحریم ها لغو نشده بلکه تعلیق می شوند و لغو تحریم ها 8 سال بعد اتفاق خواهد افتاد. - رفع تحریم ها به نظر آژانس و حل موضوع ابعاد نظامی احتمالی منوط شده است.

- برخلاف برخی ادعاها، پرونده هسته ای ایران حداقل تا 10 سال دیگر در شورای امنیت باقی خواهد ماند و پس از آن با شروطی خارج می شود. این در حالی است که در فکت شیت وزارت خارجه آمده است؛ «با صدور قطعنامه جدید ذیل ماده 25 منشور ملل متحد، ضمن اشاره به ماده 41 منشور صرفاً در بندهای مربوط به لغو تحریم‌های گذشته، تحول ماهوی در نحوه برخورد شورای امنیت با ایران ایجاد خواهد شد.»

- محدودیت غنی سازی بیش از 5/3 درصد 15 ساله خواهد بود. - برخلاف فکت شیت وزارت خارجه مبنی بر اینکه «همه تاسیسات و مراکز هسته‌ای ایران به کار خود ادامه خواهند داد. بر خلاف خواسته‌های اولیه طرف مقابل، هیچ کدام نه برچیده می‌شوند نه تعطیل»، برای 15 سال در فردو هیچگونه غنی‌سازی انجام نخواهد گرفت. - راه برای بازرسی از مراکز نظامی کشور به نوعی باز گذاشته شده است. موارد فوق تنها چند مورد از نتایج توافق دیروز است که بدون شک گذر زمان و بررسی دقیق تر متن اصلی، تصویری روشن تر از آن ارائه خواهد کرد. اختلاف روایت و برداشت ها از توافق وین در همان اولین ساعات اعلام آن آغاز شد. روسای جمهور ایران و آمریکا در نطق های تلویزیونی خود هر کدام به مواردی خاص و قابل تامل اشاره کردند که در برخی موارد متناقض به نظر می رسید. نحوه و زمان رفع تحریم ها علیه کشورمان، مهم ترین محور این اختلاف بود.                                                   24/4/94

 

نطق میان دستور الیاس نادران درباره نقش مجلس در توافق هسته ای/

مجلسی که بیشتر از مردم عادی از جزئیات اطلاع نداشته، چگونه در اندک زمانی می تواند یک متن حقوقی بین المللی را بررسی کند!؟ / سابقه رئیس مجلس نشان می‌دهد که احتمالا این بار نیز مجلس دور خواهد خورد!

مجلس بماهو مجلس در جریان جزئیات توافق در موقع خود بیش از عامه مردم قرار نداشته است و اینکه چگونه در این فرصت کوتاه امکان خواهد داشت یک متن حقوقی بین‌المللی جامع را بررسی و در مورد آن اظهار نظر کند نمی‌دانم. سابقه برخورد رئیس مجلس نشان می‌دهد که احتمالا این بار نیز مجلس دور خواهد خورد. گرفتن اختیارات اساسی مجلس و تضعیف جایگاه آن به نفع هیچکس نخواهد بود. کدامیک از وظایف سه‌گانه شورای عالی امنیت ملی در اصل 176 به این شورا اجازه می‌دهد اختیارات مجلس را محدود کند؟ 24/4/94

ترجمه غیررسمی وزارت امور خارجه از برجام:باقی ماندن 5060 سانتریفیوژ از کل صنعت هسته ای ایران؛ کاهش هفت تن ذخیره اورانیوم به 300 کیلو؛ امکان تحقیق بر 30 سانتریفیوژ IR-8 پس از هشت سال/ کاهش تحریم اروپا و امریکا پس از چند ماه، لغو پس از 8 سال!/ ایجاد ساز و کار آژانس در زمینه دسترسی سریع به هر مکان.                          رجانیوز: 217084

 

چرا مدیران ارشد اقتصادی دولت این خبر را پس از توافق اعلام کردند!؟

رونمایی از دروغ بزرگی که تا قبل از توافق علاقه ای به افشای آن نبود/ پول‌های بلوکه‌شده ایران 100 میلیارد دلار نیست، تنها 29 میلیارد دلار است/ بر فرض لغو همه تحریم‎ها، درآمد ارزی دولت تغییر آنچنانی نخواهد کرد

دو سال پس از افزایش عجیب مطالبات اقتصادی مردم از توافق هسته‎ای و بیان ارقامی نجومی همچون وجود بیش از 100 میلیارد دلار دارایی‎های بلوکه شده ایران بواسطه تحریم در کشورهای خارجی، و در حالی که مسئولین اقتصادی دولتی در قبال این دروغ بزرگ به صورت آشکاری سکوت اختیار کرده بودند، رئیس بانک مرکزی یک روز پس از توافق ایران و 1+5 اعلام کرد این رقم مجموعا 29 میلیارد دلار بوده است!                          رجانیوز: 217193

 

دکتر؛ هیچ وقت یک ایرانی را تهدید نکن! ملت توافق بد را وتو می کند

در اینجا اعلام می کنم کسی بخواهد نقد کند نقد دلسوزانه آزاد است. اما اجازه نمیدهم که امید مردم برای آینده درخشان این کشور، امید مردم برای رونق اقتصادی و امید مردم برای صلح و امنیت در کشور ما و منطقه کسی بخواهد با دروغی و اتهامی و سخن ناروایی به امید مردم به اعتماد مردم صدمه بزند.

به گزارش بی‌باک، این بخشی از سخنان تهدید آمیز دکتر روحانی در اولین نطق پس از قرائت بیانیه بود که اگرچه تهدیدش منوط بر اهالی نقد دلسوزانه نبود اما نگرانی از آنجاست که نکند دولت محترم همچون ماجرای بورسیه ها خودش هم بر کرسی شاکی و هم بر کرسی قاضی بنشیند و هر آنچه به میلش خوش نیامد را نقد نپندارد. البته تنها پاسخی که می توان به این نوع ادبیاتها که در اصطلاح به آن "گربه را دم حجله کشتن" است می توان داد؛ همان سخنی بود که وزیر امور خارجه اش به قول برخی خبرگزاریها به فدریکا موگرینی هماهنگ کننده سیاست خارجی اتحادیه اروپا داد؛ " هیچ وقت یک ایرانی را تهدید نکن!"بی باک 23/4/94

 

تعطیلی قدرت استراتژیک کشور و باقی ماندن تحریم ها چه کسانی را خوشحال کرد؟/ جشن تعطیلی صنعت هسته ای؛ به نام مردم به کام پورشه سواران نیاوران/ وقتی مستضعفان بنز سوار از فشار تحریم ها به خیابان ریختند!

وقایع شب گذشته بار دیگر نشان داد که مشکل اصلی در ماجرای هسته ای، ارتباط چرخش سانتریفیوژ ها با چرخ زندگی مردم نبوده است، بلکه اگر امروز چرخ سانتریفیوژها دیگر نمی چرخد به خاطر نچرخیدن چرخ فرهنگ و تجربه درونی یک ملت بوده است. همان نقطه ضعفی که در همه این سالها به اشتباه از آن به عنوان مشکل صرفا «اقتصادی» نام برده شده و همه چیز به گردن «شکاف اقتصادی» انداخته شده اما حقیقت ماجرا این است که اصل مشکل یک شکاف عمیق فرهنگی- اجتماعی است.                             رجانیوز:   217192

 

بازخوانی بیانات مقام معطم رهبری در دیدار دانشجویان دانشگاه‌های استان یزد 

ببینید، اینها آن چیزهائی است که اگر چنانچه توجه کنید، خواهید دید همان نقشه‌ی ایجاد یأس دشمن است که حالا یک کار به این عظمت انجام گرفته - مسئله‌ی انرژی هسته‌ای - این همه درباره‌اش مردم شادی و خوشحالی کردند، آقا در بیاید که: چرا شما بیخود مملکت را به این چالشهای این‌چنینی میکشانید، برای خاطر یک چیز کم‌اهمیتِ انرژی هسته‌ای!؟ ببینید، این همان ایجاد یأس است؛ این همان چیزی است که شما باید مراقبش باشید. این یکی از آن رخنه‌هاست که اعتماد به نفس ملی را ضربه میزند؛ همچنان که در چند سال قبل متأسفانه این کار شد. یعنی همین مسئله‌ی انرژی هسته‌ای را که باید پشتوانه‌ی مستحکم اعتماد به نفس ما ملت ایران میشد، خواستند وسیله‌ای بکنند برای اینکه اعتماد به نفس را از ما بگیرند. هی فشار آوردند که باید این را تعطیل کنید، باید آن را تعطیل کنید، باید آن را تعطیل کنید. رسیدند به کارخانه‌ی یو. سی. اف اصفهان، گفتند: این را هم باید تعطیل کنید. آن مقدمات اوّلی است. بنده آن وقت به مسئولین گفتم که اگر این حرف را گوش کردید، فردا خواهند گفت باید معادن اورانیوم را هم که توی این کشور هست، کلاً یکجا جمع کنید بدهید به ما، تا خاطرجمع شویم که شما نمیخواهید بمب اتم بسازید!

 

این فرایند عقب‌نشینی البته برای ما یک فایده‌ای داشت - بی‌فایده نبود این عقب‌نشینیها - فایده‌اش این بود که هم خودمان وعده‌ها و حرفهای رقبای اروپائی و غربی را تجربه کردیم، هم افکار عمومی دنیا تجربه کرد. امروز هر کس به ما میگوید آقا تعلیق موقت بکنید، ما میگوئیم تعلیق موقت را که یک بار کردیم؛ دو سال! دو سال تعلیق موقت کردیم. فایده‌اش چه شد؟ اول گفتند موقت تعلیق کنید، گفتند تعلیق داوطلبانه بکنید؛ ما هم به خیال موقت و به خیال داوطلبانه، تعلیق کردیم. بعد هر وقت اسم از برداشتن تعلیق آمد، یک قرشمال بازیای در سطح دنیا درست کردند - در سطح مطبوعات و رسانه‌ها و محافل سیاسی - وای، داد، داد، ایران میخواهد تعلیق را بشکند! تعلیق شد یک امر مقدس که ایران اصلاً حق ندارد نزدیکش برود! ما این را تجربه کرده‌ایم؛ دیگر، تجربه‌ی جدیدی نیست. آخرش هم گفتند: این تعلیق موقت کافی نیست؛ اصلاً باید بکلی بساط اتمی را جمع کنید. همین اروپائیها که میگفتند شش ماه تعلیق کنید، وقتی این کار را کردیم، گفتند بایستی جمع کنید! این فرایند عقب‌نشینی، این فایده را برای ما داشت؛ هم برای خود ما تجربه شد، هم برای افکار عمومی دنیا تجربه شد. لیکن عقب‌نشینی بود دیگر؛ عقب‌نشینی کردند.

 

من همان وقت هم در جلسه‌ی مسئولین - که از تلویزیون پخش شد - گفتم اگر چنانچه بخواهند به این روند مطالبه‌ی پیدرپی ادامه بدهند، بنده خودم وارد میدان میشوم؛ همین کار را هم کردم. بنده گفتم که بایستی این روند عقب‌نشینی متوقف شود و تبدیل بشود به روند پیشروی، و اولین قدمش هم باید در همان دولتی انجام بگیرد که این عقب‌نشینی در آن دولت انجام گرفته بود؛ و همین کار هم شد. در زمان دولت قبل، اولین قدم به سمت پیشرفت برداشته شد؛ تصمیم گرفته شد که کارخانه‌ی یو. سی. اف اصفهان راه‌اندازی شود، و راه‌اندازی هم شد، و دنبالش هم بحمداللَّه این پیشرفتهای بعدی است تا امروز.

 

مایه‌ی اعتماد به نفس ملی را تبدیل میکنند به مایه‌ی بی‌اعتمادی، که نبادا دشمن حمله کند، نبادا دشمن ضربه بزند. از این قبیل مسائل زیاد است؛ این چیزهائی که سعی میکنند با وسوسه ایجاد کردن، کار خود را پیش ببرند. مثلاً ما یکی از سیاستهای اساسیمان قطع رابطه‌ی با آمریکاست. هرگز هم نگفتیم ما تا ابد قطع رابطه خواهیم بود؛ نه، هیچ دلیلی ندارد که تا ابد قطع رابطه با هر کشوری، با هر دولتی داشته باشیم. مسئله این است که شرائط این دولت به گونه‌ای است که رابطه‌ی با او برای ما ضرر دارد. انسان رابطه را با هر کشوری به دنبال تعریف یک منفعتی ایجاد میکند؛ آنجائی که برای ما منفعت ندارد، دنبال رابطه نمیرویم؛ حالا اگر ضرر داشت، به طریق اولی دنبال رابطه نمیرویم.

 

رابطه‌ی سیاسی با آمریکا برای ما مضر است. اولاً خطر آمریکا را کم نمیکند. آمریکا به عراق حمله کرد؛ در حالی که با هم رابطه‌ی سیاسی داشتند، سفیر داشتند؛ این آنجا سفیر داشت، آن هم اینجا سفیر داشت. رابطه که خطر جنون‌آمیز و سیطره‌طلبانه‌ی هیچ قدرتی را از بین نمی‌برد. ثانیاً وجود رابطه برای آمریکائیها - نه امروز، همیشه اینطور بوده - وسیله‌ای بوده است برای نفوذ در قشرهای مستعد مزدوری در آن کشور. انگلیسیها هم همین طور بودند. انگلیسیها هم در طول سالیان متمادی سفارتخانه‌شان مرکز ارتباط با سفلگان ملت بود؛ کسانی که حاضر بودند خودشان را به دشمن بفروشند. سفارتخانه‌ها یکی از کارهایشان این است.

 

در همین قضایائی که حدود هفده هجده سال پیش در چین اتفاق افتاد و جنجال فوق‌العاده‌ای شد، سفارت آمریکا محور و مرکز اداره‌ی آشوبها و اغتشاشها بود. اینها این خلأ را در ایران دارند؛ احتیاج به پایگاه دارند، و پایگاه ندارند؛ این را میخواهند. احتیاج به رفت و آمد آزاد و بی‌دغدغه‌ی مأموران جاسوسی و مأموران اطلاعاتیشان و ارتباطات نا مشروع آنها با عناصر سفله و مزدور دارند؛ اما این را ندارند. ارتباط، این را برای آنها تأمین میکند. حالا مینشینند آقایان وراجی کردن و حرف زدن و استدلال کردن، که نبود رابطه‌ی با آمریکا برای ما مضر است. نه آقا! نبود رابطه‌ی با آمریکا برای ما مفید است. آن روزی که رابطه‌ی با آمریکا مفید باشد، اول کسی که بگوید رابطه را ایجاد بکنند، خود بنده هستم.                                                          12/10/86

امام خمینی(ره): حتی اگر در تمام آمریکا مسجد بسازند و در بالای گلدسته ها شعار الله اکبر قرار بدهند. هیچ وقت شعار مرگ بر آمریکا را فراموش نکنید چون آمریکا شیطان بزرگ است.

هاشمی رفسنجانی: توافق امروز از فتح خرمشهر بالاتر بود!/ نباید از بازدید از مراکز نظامی ترسید!  رجانیوز:217083  در ضمن هاشمی رفسنجانی در گفتگو با گاردین با بیان اینکه تابوی مذاکره با امریکا شکسته شده است، بازگشایی سفارت این کشور در تهران را غیرممکن ندانسته است.

مقام معظم رهبری:آمریکائیها و انگلیسیها سفارتخانه‌شان مرکز ارتباط با سفلگان ملت بود؛ کسانی که حاضر بودند خودشان را به دشمن بفروشند.12/10/86

 

27تیر اعلام پذیرش قطعنامه 598 شورای امنیت از سوی ایران

آیا نوشیدن جام زهر قطعنامه برای امام(ره) شیرین بود؟

 هاشمی رفسنجانی: امام(ره) دو ـ سه ماه بعد از پذیرش قطعنامه 598 به وی گفته‌اند «جام زهر برای من شیرین شد»!! حاج احمدآقا خمینی(ره): تلخ‌ترین خاطره عمر امام(ره) پذیرش قطعنامه 598 بود/ بعد از پذیرش قطعنامه 598 چند روز امام درست نمی توانستند راه بروند. بعد از پذیرش قطعنامه امام دیگر در جماران سخنرانی نکردند.تلخ‌ترین خاطره‌ای که از امام به یاد دارم پذیرش قطعنامه و شیرین‌ترین خاطره فتح خرمشهر است.پس از پذیرش قطعنامه 598 و حمله مجدد عراق به ایران و اعزام خیل بی شمار نیروهای مردمی به جبهه، امام فرمودند اگر می‌دانستم مردم این گونه به جبهه می‌آیند، قطعنامه را قبول نمی‌کردم.» توسلی: دیگر خنده بر لبان امام(ره) ندیدیم. منبع: خبرگزاری فارس 21/1/94

  

معرفی وبلاگ جمعه نامه: jome.parsiblog.com – شمارگان 1300 برگ

 

به یاد شهدای مظلوم یمن و مدافعان حرم زینب(س)  - تلفن پاسخگو: 09131545684

 

 

تهیه و تکثیر:یزد-علی اصغر باقری– پنج شنبه25/4/94برابر با  29ماه مبارک رمضان 1436